Γεια χαρά φιλαράκια,
Αφού παρακολουθήσαμε την πιο
«κιτς», κατά την άποψή μου, τελετή έναρξης Ολυμπιακών Αγώνων, στην πόλη του φωτός το Παρίσι, ας κάνουμε μια γρήγορη αποτίμηση των πρώτων αγώνων μπάσκετ.Ξεκινάω από την Εθνική μας, όπου για άλλη μια φορά ισχύει το σπίτι χωρίς Γιάννη προκοπή δεν κάνει… αλλά δεν φτάνει μόνο ο «Greek Freak». Για άλλη μια φορά φάνηκε ότι δεν φτάνει η προσπάθεια του κορυφαίου του NBA αλλά χρειάζεται βοήθεια και συμπαράσταση από τουλάχιστον άλλους δύο παίκτες. Φιλότιμη η προσπάθεια του σπουδαίου αρχηγού Παπανικολάου, αλλά δεν αρκεί για να κερδίσεις σε αυτό το επίπεδο αγώνων και ιδιαίτερα όταν έχεις απέναντί σου μια επιθετική μηχανή. Ο Καναδάς πήρε από νωρίς το προβάδισμα, το οποίο δεν έχασε ποτέ, γιατί απλά είχε βοήθεια από πολλούς παίκτες.
Αν κάτι ήταν σαφές μετά το παιχνίδι Ελλάδα-Καναδάς, είναι ότι έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε την υπέρβαση και να προκριθούμε. Ο επόμενος μας αντίπαλος, μπορεί να αποτελεί τον κακό μας «δαίμονα» αλλά νομίζω ότι ήρθε η στιγμή να τους βγάλουμε νοκ-άουτ.
Η οικοδέσποινα Γαλλία, προβλημάτισε με την απόδοσή της αλλά έλαμψε το παιδί «θαύμα» των τρικολόρ, ο νεαρός σούπερ σταρ, Βίκτορ Γουεμπανιάμα. Η μεγάλη των «πλάβι» σχολή, η Σερβία ξεκίνησε με αντίπαλο ένα μεγαθήριο και για όσο άντεξε έγινε αντιληπτό, γιατί θέτει σοβαρή υποψηφιότητα να ανέβει στο βάθρο. Οι «Μπούμερς» από την άλλη, έχουν πολύ δυνατή και επικίνδυνη ομάδα, το κατάλαβαν οι Ισπανοί, και η οποία αισθάνομαι ότι δεν θα είναι εύκολη λεία για κανέναν.
Τα «πάντσερ» βρήκαν απέναντί τους την αδύναμη Ιαπωνία οπότε ασφαλή εικόνα δεν μπορούμε να βγάλουμε. Τέλος η «Dream Team» απέδειξε και τόνισε με εκκωφαντικό τρόπο γιατί το ΝΒΑ είναι μακράν το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο και υπάρχει μια λέξη για εμάς που αγαπάμε το άθλημα…απόλαυση.
Καλή τύχη στην Εθνική μας
