Φουρνιέ, Ντόρσεϋ, Βεζένκοφ τα βαριά χαρτιά των «κόκκινων». Γνώμη μου όποιος τραβάει παίζει, με αυτό τον τρόπο αυτοί οι παίκτες άμα ζεσταθούν δεν σταματάνε. Κανείς δεν κατάλαβε γιατί ο καταστροφικός Φουρνιέ (1/11) έμεινε στο παρκέ για 33 λεπτά με τη Χάποελ, ενώ ο Ντόρσεϋ τον έβλεπε απορημένος από τον πάγκο στη 4η περίοδο να αστοχεί. Η περσινή δε αρνητική χρονιά του Τάιλερ, που όλη η Ευρώπη θα τον ήθελε στο ρόστερ, είναι αποτέλεσμα του εμμονικού εγωισμού του κόουτς Μπαρτζώκα.
Μακίσικ, Παπανικολάου, προφανώς πρόκειται για παίκτες που κάποτε μπορούσαν να κρίνουν παιχνίδια αλλά πλέον «κολλάνε» τα τελευταία τους ένσημα. Μπορούν να βοηθήσουν κάποια λεπτά αλλά διαπιστώνω ότι μπαίνουν για να αλλάξουν το ρυθμό του αγώνα, γεγονός που πλέον σπάνια γίνεται.. Ο Λαρετζάκης δεν γνωρίζω για ποιο λόγο βρίσκεται στο ρόστερ, έχει λίγα λεπτά συμμετοχής και καθόλου χρόνο στην Ευρωλίγκα. Η ευθύνη και εδώ βαραίνει τον κόουτς Μπαρτζώκα.
Τέλος θα αναφερθώ στον κόουτς Μπαρτζώκα.
1. Αναμφισβήτητα πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους προπονητές στην Ευρώπη. Όμως έχω την εντύπωση ότι το μπάσκετ τον ξεπερνά χρόνο με τον χρόνο καθώς απαιτεί ταχυδυναμικούς παίκτες με ευκολία σκοραρίσματος ενώ αντιθέτως εμμένει στους παίκτες «στρατιώτες». Δεν είναι τυχαίο ότι δεν μπόρεσε να βρει κανένα παίκτη σε ολόκληρο ΝΒΑ και Ευρώπη. Μήπως δεν ήθελαν να έρθουν όταν άκουγαν περιορισμούς στη διαχείριση.
2. Σχεδόν με αλαζονικό τρόπο επιμένει στο ίδιο σύστημα, είτε χάνει η ομάδα, είτε κερδίζει. Η άμυνα πλέον έχει καταντήσει ο αδύναμος κρίκος, για αυτό ισχυρίζομαι ότι το μπάσκετ τον ξεπερνά καθώς τα γκαρντ πρέπει να είναι και σκόρερ όχι μόνο «εγκέφαλοι» ή καλοί αμυντικοί.
3. Σε κάθε ήττα οι ίδιες δικαιολογίες: κούραση, τραυματισμοί, αστοχία παικτών , είναι αρχή ακόμη κ.ο.κ. Είναι η στιγμή της αυτοκριτικής κύριε Μπαρτζώκα.
4. Επίσης διάβασα μετά την νίκη του Ολυμπιακού επί της Χαποέλ ότι ο κόουτς Β, αναρωτήθηκε γιατί υπάρχει αμφιβολία στο πρόσωπό του αναφέροντας μεταξύ άλλων και πάλι τη νίκη επί του Παναθηναϊκού. Μα εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα ότι επιδιώκει νίκες επί των «πρασίνων» μέσα στη χρονιά για να ελκύει το ολυμπιακό αίσθημα. Βέβαια για τους «κόλακες» όλα καλά και μάλιστα η νίκη επί της Χάποελ ήταν μια νίκη…. χαρακτήρα!!
Στο σημείο αυτό βάζω μια άνω τελεία και θα επανέλθω καθώς τρέχει η Λίγκα!
