Έχουμε διανύσει τις πρώτες αγωνιστικές στην Ευρωλίγκα και έχουν φανεί ήδη κάποια θέματα προς συζήτηση και προβληματισμό στον Ολυμπιακό BC. Δεν θα σταθούμε στα πλεονεκτήματά ή στα ισχυρά χαρτιά που είναι γνωστά, αλλά θα παρουσιάσουμε κάποιες αδυναμίες και εμμονές που στα μάτια μου είναι σημαντικές.
Ο μονοδιάστατος τρόπος ανάπτυξης παιχνιδιού, βασίζεται κυρίως στο «σκαλοπάτι» μεταξύ των γκαρντ και εν συνεχεία δημιουργία προϋπόθεσης για σουτ από μακριά ή μέση απόσταση. Αρκετές φορές δε, το σουτ συνήθως άστοχο «εκτοξεύεται» στα 5sec. Στην εξέλιξη του παιχνιδιού χρησιμοποιείται ελάχιστα το «πικ εν ρολ» με αποτέλεσμα την απουσία παιχνιδιού στο high ή low post. Η αυστηρή δε τήρηση του χρόνου παραμονής κάθε παίκτη στο παρκέ, στερεί την διατήρηση ρυθμού από παίκτες που βρίσκονται σε «καλή μέρα». Αυτές είναι οι τεχνικές λεπτομέρειες που η ευθύνη βαραίνει τον κόουτς Μπαρτζώκα. Περνάμε τώρα σε ειδικές επισημάνσεις:
Ο Μιλουτίνοφ αγωνίζεται για 20-25 λεπτά και με φανερή την έλλειψη εκρηκτικότητας, λόγω ηλικίας, δυσκολεύεται στην αντιμετώπιση πιο ευέλικτων σέντερ! Ανεβοκατεβαίνει το παρκέ χωρίς να υπάρχει ένα σύστημα που να δίνει στον υψηλόσωμο σέντερ τη δυνατότητα να εκμεταλλευτεί το μεγάλο του ατού, που είναι το σκορ κοντά στο καλάθι.
Ο Ντόντα Χολ, ο οποίος αναγκαστικά (απουσία του Φαλ) θα παίρνει γύρω στα 10-15 λεπτά συμμετοχής και έρχεται πίσω από τον Μιλουτίνοφ, είναι μέτριος αφού δεν έχει εύκολο καλάθι και είναι πολύ κακός στην άμυνα, γεγονός που φάνηκε έντονα στο εκτός έδρας παιχνίδι με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Είναι κατάλληλος ως βοηθητικός σέντερ για επίπεδο Champions league ή Europa Cup και προφανώς όχι για Ευρωλίγκα! Ο Κώστας Αντετοκούνμπο δεν μπορεί να αξιολογηθεί καθώς δεν έχω επαρκή αγωνιστικά στοιχεία.
Τέλος με τα ύψη, περνώ στους γκαρντ. Ο Φράνκ Ντιλικίνα που αποκτήθηκε βιαίως για να βοηθήσει στη θέση «1», είναι ένας πολύ καλός ρολίστας αλλά μέχρι εκεί. Μην περιμένετε να εκτελέσει στα τελευταία δευτερόλεπτα των αγώνων και να αναλάβει πρωτοβουλίες όταν η μπάλα καίει. Από ευστοχία από την γραμμή των 6,75, ούτε λόγος μέχρι τώρα.
Στη θέση «1», θα βρούμε και τον Γουόκαπ πού μόνο ο κόουτς Μπαρτζώκας γνωρίζει κάτι παραπάνω και επιβάλει τον συγκεκριμένο παίκτη. Παίκτες με το στυλ του Τεξανού κάποτε ήταν χρήσιμοι, πλέον αποτελούν το ισχυρό χαρτί των αντίπαλων προπονητών αφού τους δίνουν το ελεύθερο σουτ γιατί ξέρουν την συνήθη κατάληξη.
Ο Κίνι Έβανς που πολλά έχουν ειπωθεί είναι ακόμη στα «πιτς» και δεν μπορεί να κριθεί. Εδώ έχω τη διαφωνία μου καθώς θεωρώ ότι δεν υπάρχει πολυτέλεια σε αυτό το επίπεδο να περιμένεις την επάνοδο αν και εφόσον. Η ευθύνη κι εδώ αποκλειστικά βαραίνει τον κόουτς Μπαρτζώκα.
(συνεχίζεται)
