Το πρόβλημα έρχεται από τον…πάγκο

 

Γεια χαρά φιλαράκια

Αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις που αφορούν στο

πρόβλημα που υπάρχει στον Ολυμπιακό BC και καλύπτεται αριστοτεχνικά πίσω από την φυσιολογική ανετοιμότητα και την έλλειψη ομοιογένειας

Οι δύο ανωτέρω παράγοντες σαφώς υφίστανται αυτή την εποχή, όμως υπάρχει και μία άλλη παράμετρος  που οδήγησε και στην ήττα από τη Φενέρμπαχτσε με σκορ 82-71, και το πάω και λίγο πιο μακριά στην ήττα από τη Ρεάλ στον περσινό ημιτελικό της Euroleague. Παρά τις απουσίες των Μιλουτίνοφ και Φαλ, οι αποφάσεις του προπονητή Γιώργου Μπαρτζώκα και η διαχείριση των παικτών προκαλούν προβληματισμό αλλά και πολλά ερωτηματικά.

Θυμίζω ότι, οι Σάσα Βεζένκοφ και Τάιλερ Ντόρσεϊ επέλεξαν να επιστρέψουν ενώ ο σούπερ σταρ Εβάν Φουρνιέ αποφάσισε να υπογράψει στους «ερυθρόλευκους». Ο κόουτς προτίμησε στον αγώνα με την τούρκικη ομάδα, να εμπιστευτεί παίκτες όπως οι Παπανικολάου, Γουόκαπ και Γκος. Δηλαδή παίκτες που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο φετινό υψηλό επίπεδο του ανταγωνισμού της Euroleague και κυρίως έχουν εξαντλήσει το «ταβάνι». τους. Πως αφήνεις στον πάγκο παίκτες που από τη φύση τους είναι σκόρερ και πρωταγωνιστές, και τους θυσιάζεις στο όνομα του απολύτως πειθαρχημένου μπάσκετ που εκπροσωπείς;!! Δεν γίνεται να υπάρχουν σούπερ σκόρερ στο ρόστερ και να τελειώνει τις επιθέσεις ο Γκος.

Θεωρώ λοιπόν ότι η απόφαση του κόουτς Μπαρτζώκα εντάσσεται σε μια στρατηγική διαχείρισης των παικτών η οποία δεν μπορεί να φέρει ομαλή προσαρμογή και παράλληλα δημιουργεί αβεβαιότητα και στη χειρότερη ανεπιτυχή αποτελέσματα στην ομάδα. Οι παίκτες δεν έχουν ξεκάθαρους ρόλους και ο πρώτος που φαίνεται μπερδεμένος από την παρουσία πολλών παικτών-πρωταγωνιστών είναι ο προπονητής

Επίσης ο προπονητής εξαιτίας ακριβώς της μη σωστής διαχείρισης των παικτών φαίνεται να χάνει πιο εύκολα την ψυχραιμία του, όχι ότι διακρίνεται για αυτή, στα κρίσιμα σημεία των αγώνων. Χαρακτηριστικό σημείο του αγώνα με τη Φενέρ αποτελεί το επεισόδιο με τον μόνιμα εκτός ορίων και προκλητικό Σαρούνας Γιασικεβίτσιους.

Συνοψίζοντας θεωρώ ότι οι «ερυθρόλευκοι» είναι υπερπλήρεις σε όλες τις θέσεις και λογικό να υπάρχουν θέματα ομοιογένειας και σταθερότητας αλλά εντοπίζω ένα μεγαλύτερο ζήτημα στη στρατηγική διαχείρισης των παικτών από τον πάγκο. Η σεζόν με αυτή την εικόνα της ομάδας, προμηνύεται το λιγότερο δύσκολη.